نوع برخورد با دوست و دشمن چگونه باید باشد؟
مردم دو دسته اند: دوست و دشمن
احیانا برخی از ما با دشمنان همانند دوستان برخورد می کنیم؛ اما :
- به سخن دشمن نباید اعتماد کرد
- از راهی که او می‌رود نباید پیروی کرد
- روشهای او برای گشایش کارها را نباید بکار گرفت
یَا أَیُّهَا النَّاسُ کُلُوا مِمَّا فِی الْأَرْضِ حَلَالًا طَیِّبًا وَلَا تَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّیْطَانِ إِنَّهُ لَکُمْ عَدُوٌّ مُبِینٌ ( آیه 168 سوره بقره)
إِنَّمَا یَأْمُرُکُمْ بِالسُّوءِ وَالْفَحْشَاءِ وَأَنْ تَقُولُوا عَلَى اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ ( آیه 169سوره بقره)
و از همه مهمتر اینکه:
- دشمن را باید دشمن دانست و برخورد متناسب با دشمنان با او داشت!
- شرط موفقیت در برابر دشمن، هوشیاری پیوسته است.
بعضی گمان می کنند شیطان خیر آنها را می خواهد؛هرچه او می گوید، انجام می دهند گویا پدر یا مربی ناصح و دلسوزی پیدا کرده اند.اما قرآن میفرماید:
إِنَّ الشَّیْطَانَ لَکُمْ عَدُوٌّ فَاتَّخِذُوهُ عَدُوًّا إِنَّمَا یَدْعُو حِزْبَهُ لِیَکُونُوا مِنْ أَصْحَابِ السَّعِیرِ (آیه 6 سوره فاطر)
سابقه‌ى دشمنى شیطان با بشر دیرینه است:
- پدرمان آدم را از بهشت بیرون کرد. «کَما أَخْرَجَ أَبَوَیْکُمْ»
- او دشمنى است که دیده نمى‌شود. «إِنَّهُ یَراکُمْ هُوَ وَ قَبِیلُهُ مِنْ حَیْثُ لا تَرَوْنَهُمْ»
- او دشمن قسم خورده است. «فَبِعِزَّتِکَ ...
- از هر سو به انسان حمله مى‌کند. مِنْ بَیْنِ أَیْدِیهِمْ وَ مِنْ خَلْفِهِمْ ...
- وسیله‌ى او براى انحراف مردم، وعده‌ى فقر و امر به فحشاست. «الشَّیْطانُ یَعِدُکُمُ الْفَقْرَ وَ یَأْمُرُکُمْ بِالْفَحْشاءِ»
- او جز با دوزخى کردن مردم راضى نمى‌شود. «یَدْعُوا حِزْبَهُ لِیَکُونُوا مِنْ أَصْحابِ السَّعِیرِ»
- امام صادق علیه السلام فرمود: «اگر شیطان دشمن است، پس غفلت از او چرا؟»
دشمن خواهان سر به نیست شدن شماست.
مراقب باشید!