امید به زندگی

 

انسانی که امید ندارد با آدمی که مرده است فرق چندانی ندارد!

امام صادق علیه السلام فرمودند: گنهکارِ امیدوار به رحمت خداوند متعال به رحمت نزدیک تر است، تا عابدِ ناامید.

مولوی، در "مثنوی " خود خبر داده است که خداوند، دیو ناامیدی را به مسلخ برده و گردن زده است.

امید به زندگی، پایه و اساس همه موفقیت هاست!

بحران هویت (بیماری قرن) محصول ناامیدی به زندگی و نومیدی از رحمت خداست.

 

یَا بَنِیَّ اذْهَبُوا فَتَحَسَّسُوا مِنْ یُوسُفَ وَأَخِیهِ وَلَا تَیْأَسُوا مِنْ رَوْحِ اللَّهِ إِنَّهُ لَا یَیْأَسُ مِنْ رَوْحِ اللَّهِ إِلَّا الْقَوْمُ الْکَافِرُونَ (آیه 87سوره یوسف)

اى پسران من، بروید و از یوسف و برادرش جستجو کنید و از رحمت خدا نومید مباشید، زیرا جز گروه کافران کسى از رحمت خدا نومید نمى‌شود

در تفسیر تبیان آمده است: روح از ریح است، همان گونه که انسان با وزش باد احساس راحتى مى‌کند با رحمت الهى نیز انسان شادمان مى‌گردد.

براساس روایات، یأس از رحمت خدا، از گناهان کبیره است.